VRIJDAG 22 TOT MAANDAG 25 DECEMBER: CHRISTMAS IN THE JUNGLE

We hadden een 4-daagse tocht per scooter uitgestippeld naar het uiterste zuiden van Laos. Vrijdag en zaterdag stond het Bolaven-plateau op het programma, een hoogvlakte waar je veel watervallen, koffieplantages en authentieke dorpjes kan bewonderen. De volgende 2 dagen zouden we naar het zuidelijkste punt rijden, 4000 Islands. Dat is een gebied waar de Mekong op z'n breedst is en in het droge seizoen zijn er 1000'en eilandjes zichtbaar. Onze tocht zou echter niet verlopen zoals gepland.

De eerste dag hebben we 185 km afgelegd door het plateau en genoten van het unieke landschap. We hebben de nacht doorgebracht in een dorpje waar niet veel te beleven viel.

Zaterdag zouden we een shortcut nemen naar de hoofdbaan door een beschermd natuurgebied. Op onze kaart stond deze weg aangeduid als veldweg, maar wel berijdbaar. De eerste 20 km waren goed te doen, dus we dachten dat we er snel gingen geraken. Maar toen keerde het tij. Ze hebben ons een rivier overgezet en we zaten los in de jungle: hele smalle wegen, modder, heuvels, rivieren en boomstronken. We hebben onze brommer door wel 20 riviertjes moeten sleuren. De rest van de dag was dus een en al miserie, maar wel avontuurlijk. Het leek wel Parijs-Dakar voor gevorderden. Telkens dachten we dat we bijna aan de goede weg waren, want de enkele locals die we tegenkwamen, vertelden ons dat we op de goede weg zaten en dat het niet ver meer was. Waarschijnlijk begrepen we elkaar niet goed. Om 17u was de miserie op zijn hoogtepunt. We stonden voor en rivier zo diep als ons middel. Binnen een uur zou het donker zijn en we beseften dat we de hoofdbaan niet meer zouden halen. Nadat we onze scooter met veel moeite door de rivier hadden gekregen, moesten we hem nog een steile berg opduwen. Boven op de berg zagen we dat we in een klein dorpje waren aangekomen. We kregen ons brommertje niet meer aan de praat want heel de motor was onder water gelopen. We kregen hulp van enkele jongens uit het dorpje en na een half uur kon hij weer starten.Verder gaan had geen zin meer want het was bijna donker. Uiteraard kon niemand in het dorp engels of frans, dus het was met gebarentaal te doen. We vroegen of we benzine konden kopen en of we daar de nacht konden doorbrengen. We werden hartelijk ontvangen. We kregen dekens, een muskietennet en eten: geroosterde visjes uit de rivier en kleefrijst. We waren precies de eerste toeristen die daar aankwamen, want we hadden weer heel veel bekijks... Een beetje later kwamen enkele mannen uit het dorp bij ons zitten. Ze lieten ons whiskey en sigaretten voor hun kopen. Dat deden we met plezier in ruil voor hun gastvrijheid, en het werd nog een leuke avond. Om 20u gingen we slapen zoals kindeke Jezus, in een stalletje onder de blote sterrenhemel.

Bij het ochtendgloren (om 6u) was heel het dorp weer in actie. We besloten direct te vertrekken, want ze hadden ons duidelijk gamaakt dat het nog 45 km was tot aan de grote baan. Het beloofde weer een zware dag et worden. Het eerste uur was weer ploeteren, maar daarna werd de weg snel beter en om 10.30u waren we opgelucht dat we de hoofdbaan hadden bereikt! We besloten onze planning te volgen en nog verder naar het zuiden af te reizen. Daar verbleven we op een prachtig eilandje te midden van de Mekong. Van kerstsfeer was helaas niet veel te merken. We hebben goed gegeten, maar verder was er niets te beleven.

Op kerstdag zijn we de Khon Pha Peng Waterfalls gaan bezoeken. Deze adembenemende watervallen worden ook wel de parel van de Mekong genoemd. In de onderloop leven nog enkele, met uitsterven bedreigde zoetwaterdolfijnen, maar die hebben we helaas niet gezien. Daarna zijn we terug naar Pakse gereden (weer 160 km). Het waren 4 mooie dagen, maar ons achterwerk en de brommer hebben wel afgezien!