ZATERDAG 23 JUNI t.e.m. ZONDAG 1 JULI: ACCLIMATISEREN IN HET ANDESGEBERGTE

Normaal vertrokken we zaterdag om 10.30u naar Quito maar onze vlucht was overboekt. We konden een dagje langer in Costa Rica blijven en kregen wat compensaties: een waardebon van 200 dollar bij de vliegtuigmaatschappij (die we zeker nog kunnen gebruiken) en een 4-sterrenhotel mat alles erop en eraan. We hadden geen haast dus we bleven met plezier en genoten van de faciliteiten in het hotel: buikje rond eten, filmpjes zien in onze grote kamer, jacuzzi,...

Zondag was het dan zover. Om 10.30u stapten we op het vliegtuig en 2 uurtjes later waren we al in Quito, de hoofdstad van Ecuador. De volgende 3 dagen brachten we door in deze aangename stad op 2800 meter hoogte, omringd door indrukwekkende bergen. De prachtige gebouwen in de stad vormen een mix tussen de Europese renaissance en de prekoloniale tijd. We bezochten verschillende parken, kerken, monumenten en musea. In deze laatse maakten we kennis met het leven van de indianenstammen, de fauna en flora in de amazone, kunstvoorwerpen van de inca´s en christelijke beelden en schilderijen van hun veroveraars.

Dinsdagmiddag stapten we op de bus naar Latacunga, een gezellig stadje aan de voet van de Cotopaxi. Met z´n 5897 meter is dit de hoogste actieve vulkaan ter wereld. Deze vulkaan willen we volgende week proberen te beklimmen maar daarvoor is wel wat voorbereiding nodig. Het allerbelangrijkste is een zeer goede acclimatisatie en een goede conditie. We moeten minstens een week slapen op 2800 meter en een paar dagen gaan trekken op grotere hoogte.

Woensdag namen we de bus naar Riobamba. Daar hadden we een afspraak bij een tour operator om onze klimuitrusting te passen. We kochten ook nog wat warme kleren op een van de traditionele marktjes en proviand voor onze 3-daagse hoogtestage. ´s Avonds gingen we sfeer opsnuiven in een bar want Ecuador speelde haar eerste wedstrijd in de Copa America. Hier in Zuid-Amerika gaan de mensen immers redelijk hard op in het voetbalspel. Ecuador verloor spijtig genoeg met 2-3 van Chili maar ze lieten de gemoederen niet zakken. Een van de mannen in de bar toverde een gitaar tevoorschijn en de rest van de avond werd er vrolijk gezongen en gedanst.

Donderdagochtend begaven we ons naar Pulingui San Pablo, een afgelegen boerendorpje op 3800 meter hoogte, aan de voet van de hoogste top van Ecuador: de Chimborazo (6310m). We installeerden ons er in een klein optrekje zonder verwarming, maar wel met een keukentje en een badkamertje. De volgende 3 dagen maakten we enkele acclimatisatietochten tot 4660 meter. We waren direct verkocht aan het Andesgebergte: imposante bergen, primitieve boerderijtjes, schapenherders, lama´s en veel veel meer... Na onze laatste wandeling keerden we zaterdag terug naar Riobamba.

Zondag maakten we een uitstapje naar Nariz del Diablo (de Neus van de Duivel), een treirit over een historisch stuk spoor door de Andes dat dateert uit 1908.