Zo 15/7 t.e.m. zo 22/7: Veel gedaan
Zondag brachten we in de voormiddag een bezoek aan het nationaal museum. Hier kregen we heel wat artefacten van de vroegere bewoners te zien en ook maquettes van de Peruviaanse ruïnes. In de namiddag bekeken we de finale van de copa America en hingen nog wat rond rond het Plaza de Armas. De volgende dag volgde weer een lange en vermoeiende reis naar Nazca, waar we over de wereldberoemde Nazca lijnen zouden vliegen. `s Avonds gingen we nog een pintje drinken in een kleine bar en er barste nog een feestje los met dansende Engelse oma`s. De ochtend nadien stapten we dan in een klein cesna vliegtuigje samen met nog een Israeliet en 2 Amerikanen. Na heel wat bochtenwerk konden we een glimp opvangen van de verschillende figuren en lijnen die zich op de pampa bevinden. Bijvoorbeeld een astronaut, een aapje, een spin, een orka,... Er is lang (en nog steeds) discussie geweest over de juiste betekenis van deze figuren, waarvan enkele dateren van 400 BC. Sommige zeggen dat het een landigsbaan voor aliens is of een astronomische kalender en anderen dan weer dat het offers voor de goden waren. In de namiddag bezochten we een oude begraafplaats met heel wat goed bewaarde mummies en ook nog een pottenbakkerij en een atelier waar ze goud ontginnen uit de plaatselijke mineralen. Het was allemaal heel interessant en de moeite.
Woensdagochtend moesten we er al om 4u30n uit, want we zouden gaan `sandboarden´ op de hoogste zandduin ter wereld: de cerro blanco (2078m). We werden vergezeld door Elvis, onze gids en Israël een Boliviaan, beiden ongeveer even oud als wij en bangelijke gasten. Het was een drie uur lange klim naar de top en de uitzichten en de zonsopgang waren schitterend! Eens de top bereikt childen en zeverden we wat en dan was het de beurt om ons primitief (zeg maar: houten plank met velcro stickers) sandboard aan te trekken. In het begin was het wat wennen, maar we hadden het snel onder de knie en we surften door het zand naar beneden. Tegen de middag waren we terug in Nazca en was het wachten op onze nachtbus. We gingen wel nog wat drinken met den Elvis en den Israël. Met een heel luxuese bus vertrokken we dan naar Arequipa in het zuiden van Peru en we arriveerden er tegen 9u. We verkenden deze mooie stad een beetje en brachten ook een bezoek aan een museum waar zich verschillende goed bewaarde ijsmummies bevinden. De bekendste is deze van `Juanita` die in 1995 op de Ampato vulkaan op meer dan 6000m hoogte ontdekt werd. Het waren allen nog kinderen die door de Inca´s geofferd werden aan de berggoden.
Van vrijdag tot zondag zouden we een driedaagse tocht maken naar de Colca canyon. We moesten weer vroeg uit bed, want onze gidsen Roberto en John kwamen ons oppikken. In onze groep zaten ook nog 4 meisjes en 3 andere gasten afkomstig uit Engeland, Frankrijk, Amerika en Katrien uit België. Het was een leuke bende en na een 6 uur durende rit naar het beginpunt begonnen we aan de afdaling naar de eerste lodge. We kwamen er aan tegen valavond en genoten van een welverdiende plons in een hotpool. Hierna kregen we nog ons avondeten (versgevangen vis) en kraakten nog een fleske pisco (de Peruviaanse nationale drank). De volgende dag begonnen we weer vroeg te stappen om de hitte van de middagzon te vermijden. Het was vooral klimmen en dan weer afdalen naar de tweede lodge naast de colca rivier. Hier konden we ons weer verfrissen in een zwembad en genoten we van het zonnetje en een goede maaltijd. In de namiddag speelden we nog verschillende voetbalmatchkes op 2300m hoogte tegen wat locals en Fransen van een andere groep, maar tegen ons Belgen was niet veel te beginnen! Tegen 9u gingen we al naar bed, want de volgende morgen zouden we om 3uur al weer beginnen te stappen. Dit maal alleen berg op terug naar het beginpunt. Drie meisjes van onze groep zagen dit niet zitten en lieten hun vervoeren op een muilezel. Om 6 uur bereikten we de top en moesten we onmiddelijk de bus opstappen naar een plek genaamd: Cruz del Condor. Hier zagen we enkele condors overvliegen en het was redelijk spectaculair! Hierna volgde weer een zes uur durende rit naar Arequipa en namen we afscheid van deze leuke groep na een plezante driedaagse!
1 Comments:
man man man wa da jullie daar toch allemaal kunnen (mogen) meemaken (doen), moesten we 20 jaar jonger zijn we zouden het ook doen, profiteer er nog maar effekes goe van want het begint zeer snel te korten
voor we het (we zouden het niet durven vergeten) vergeten jelle zoon van harte ne gelukkigen verjaardag vrijdag
ma en pa jolle en lala
Een reactie posten
<< Home