MAANDAG 7 t.e.m. ZONDAG 12 AUGUSTUS 2007: LAATSTE DAGEN...

Maandag stonden we om 7u al aan te schuiven aan de loketten van het station in Cusco om 2 van de schaarse treinzitjes naar Machu Picchu te bemachtigen. Daarna gingen we een laatste keer ontbijten met Katleen en Frederique en niet veel later zaten we in een collectivo, onderweg naar Ollantantaytambo. Daar moesten we wat wachten op de avondtrein naar Aguas Calientes (aan de voet van Machi Picchu).

Dinsdag begonnen we om 4.45u aan de beklimming van Machu Picchu. Na 1763 treden bereikten we de ingang en zagen we de zon opkomen. Tot zonsondergang bezochten we de prachtige archeologische site die ontdekt werd in 1911. De enorme citadel was ooit het centrum van een grote Inca-provincie en is gevrijwaard gebleven van de spaanse invasie. Dit was het laatste uitstapje van onze reis en een heel mooie afsluiter. Diezelfde avond keerden we terug naar Cusco, waar we donderdagochtend een binnenvlucht namen naar Lima.

De laatste dagen staken we niet zoveel meer uit; uitgaan, uitslapen, souvenirs kopen en onze avonturen nakaarten. Het is nu zondagmiddag en straks stappen we op het vliegtuig naar Amsterdam. Tot morgen!

Cock of the Rock

Rio Alto Madre de Dios

zonsopgang

onze groep

zwarte kaaiman

boot stroomopwaarts duwen

Black Skimmer

Woolly Monkey

reuze otter

reuze otter met grote piranha

blauw-gele ara's

Zo 27/7 t.e.m. zo 5/8: Ongerepte natuur in het Manu nationaal park

Deze week zouden we een 8-daagse tocht maken in het Manu NP. Samen met nog zo'n 22 tal andere natuurliefhebbers en enkele gidsen vertrokken we zondag voor een 12 uur lange tocht naar het nevelwoud op zo'n 2800m hoogte. Hier bevond zich onze eerste lodge en we maakten onmiddelijk een tocht naar een 'leck' van cock of the rocks. Een plaats waar de Peruviaanse nationale vogel (enkel de mannetjes) zijn paringsritueel oefent. Hierna maakten we kennis met de rest van de groep en het was een toffe bende. De volgende dag drongen we de echte jungle in! Eerst maakten we per mountainbike een lange afdaling door het schitterende nevelwoud. Dan volgde er een raftingtocht die ons bijna op zeeniveau bracht en zo konden we dan voor het eerst het echte amazonewoud bewonderen. Per motorboot vaarden we dan naar onze lodge die op een prachtige plaats langs de Alto Madre de Dios rivier gelegen was. We maakten enkele wandelingen en een canopy tour en we zagen onze eerste squirrel aapjes. Dinsdag namen we afscheid van een deel vande groep en zetten we onze reis met zen 14-en verder naar het meest pristiene gebied van het park dat voor toeristen toegangkelijk is: de reserved zone. De tocht per boot duurde 6 uur naar het laatste stukje bewoond gebied. Onderweg zagen we een claylick (plaats waar vogels aan de nodige mineralen komen) met honderden blauwkop parkieten en enkele soorten ara's. We zagen nog verschillende andere soorten vogels, de ene al spectaculairder als de andere, zoals de king vulture (jungle condor), blauw-gele, rood-groene en scarlet papegaaien en vele anderen.

Woensdag vaarden we dan de Manu rivier op die zich al meanderend door de dichte jungle baant. Het was weer een tocht van meer dan 6 uur en hier zagen we onze eerste witte en zwarte kaaimannen, spider monkeys, capuchin monckeys,... Eens in onze lodge installeerden we ons hier voor 3 dagen. De ambiance in de groep was echt heel goed, er werd veel gelachen en gezeverd met de gidsen en het andere personeel (de koks en de kapiteinen). De groep zelf bestond uit een gezinnetje van 5 Fransen, een koppel Duitsers en Amerikanen, een Argentijn en 2 andere Belgen Frederik en Katleen, een koppel uit Meise waar we het goed mee konden vinden. Vanuit deze plaats maakten we verschillende wandelingen en tochten naar enkele 'oxbow' meren om wildlife te observeren. Tijdens deze dagen zagen we nog enkele andere soorten apen zoals de aggresievere 'wooly' monkeys en de night monkeys. Ook maakten we kennis met 2 families reuzeotters die op piranha's aan het jagen waren. Tijdens de avond/nacht wandelingen zagen we 2 soorten slangen, tarantula's en enkele soorten opossums. We bleven ook zoeken naar de grotere beesten in het woud zoals de jaguar, tapir of miereneter, maar deze kregen we helaas niet te zien. Toch was het heel spectaculair om in deze ongerepte wildernis rond te dwalen. Het enigste nadeel was dat we bijna elke dag voor 6uur moesten opstaan maar dat namen we er graag bij.

De terugtocht duurde 3 dagen en het werd nog een mooie tocht. Zondag laat kwamen we dan na de nodige problemen met de bus (platte band en de lichten die niet meer marcheerden) in Cuzco aan. Hier namen we afscheid met de rest van de groep en zelf gingen we nog pizza eten met Frederik en Katleen, na een weekje arroz y pollo.

Uros (drijvende eilanden)

Lake Titicaca vanaf Mantani eiland
Onze living
Folklore dans
Ruïnes van Pisac

MAANDAG 23 t.e.m. ZATERDAG 28 JUNI: LAGO TITICACA EN CUSCO

Maandag naman we de bus naar Puno, aan de rand van Lago Titicaca. Onze bus was spijtig genoeg in panne gevallen en we moesten wat wachten op de vervangbus. Om 23u waren we eindelijk op onze bestemming en vonden we gelukkig nog een eethuisje voor ons avondmaal.

Dinsdag en woensdag zijn we gaan eiland-hoppen op Lago Titicaca. Dit meer ligt op 3800 meter hoogte en strekt zich uit tot in Bolivië. De eerste dag bezochten we de drijvende Uros-eilanden. De stam die op deze eilandjes leeft had lang geleden toevlucht gezocht tot het meer wegens conflicten met de andere stammen rond het meer. Ze maken alles uit riet: hun eilanden, huisjes, boten,... Heel leuk om te zien. Daarna vaarden we enkele uurtjes naar het eiland Mantani. Daar verbleven we bij een gastgezin: gastvrouw Violetta, haar ouders Maria en Alejandro en haar dochtertje Betsy. Na een lekker middagmaal wandelden we naar het hoogste punt van het eiland en genoten we van een mooie zonsondergang. ´s Avonds moesten alle toeristen op het eiland de traditionele kledij aantrekken voor een folklore feestje in de school. En locaal bandje zorgde voor de muziek en we kregen dansles van onze gastvrouw. Om 22.30u was het feestje gedaan en kroop iedereen onder de lamawol.

Woensdag kregen we pannenkoeken als ontbijt en daarna namen we afscheid van ons gastgezinnetje. We bezochten die dag ook nog een ander eilandje, maar dat stelde niet veel voor. In de namiddag volgde een lange terugvaart naar Puno. Daar namen we de nachtbus naar Cusco, waar we donderdag om 4u in de ochtend arriveerden. Jelle merkte er dat zijn gsm en fototoestel (weer eens) gestolen waren. We verdenken de 5-jarige Betsy van het gastgezin...

In Cusco vonden we een hotelletje vlak nij de Plaza de Armas en sliepen nog wat uit. De rest van de dag gingen we op zoek naar een geschikte tour in het Manu Reserve. We leerden Katleen en Frederik uit Meise kennen die dezelfde plannen hadden en na wat onderhandelen kregen we een goede prijs voor een 8-daagse in de amazone. Daarna werd het tijd om Jelle´s verjaardag te beginnen vieren. Jelle mocht kiezen wat we gingen eten en uiteraard werden het 2 grote pizza´s. ´s Avonds gingen we uit in een van de clubs en het werd een feestje tot in de vroege uurtjes...

Vrijdag gingen we met kleine oogjes naar de Inca-ruïnes van Pisaq en ´s avonds volgde weer een verjaardagsfeestje met Eveline en Julie (2 parisiennes die we al enkele keren op het lijf zijn gelopen) en Joeri en Katleen (een belgisch koppel dat hier een ontwikkelingsproject heeft opgestart).

Zaterdag hingen we wat rond in de stad en troffen we wat voorbereidingen voor onze 8-daagse.

de kolibrie

de spin

graf

mummies en woestijnzand

naar de top hiken

zandborden

Colca Canyon

dorpstafereeltje in Colca Canyon

Zo 15/7 t.e.m. zo 22/7: Veel gedaan

Zondag brachten we in de voormiddag een bezoek aan het nationaal museum. Hier kregen we heel wat artefacten van de vroegere bewoners te zien en ook maquettes van de Peruviaanse ruïnes. In de namiddag bekeken we de finale van de copa America en hingen nog wat rond rond het Plaza de Armas. De volgende dag volgde weer een lange en vermoeiende reis naar Nazca, waar we over de wereldberoemde Nazca lijnen zouden vliegen. `s Avonds gingen we nog een pintje drinken in een kleine bar en er barste nog een feestje los met dansende Engelse oma`s. De ochtend nadien stapten we dan in een klein cesna vliegtuigje samen met nog een Israeliet en 2 Amerikanen. Na heel wat bochtenwerk konden we een glimp opvangen van de verschillende figuren en lijnen die zich op de pampa bevinden. Bijvoorbeeld een astronaut, een aapje, een spin, een orka,... Er is lang (en nog steeds) discussie geweest over de juiste betekenis van deze figuren, waarvan enkele dateren van 400 BC. Sommige zeggen dat het een landigsbaan voor aliens is of een astronomische kalender en anderen dan weer dat het offers voor de goden waren. In de namiddag bezochten we een oude begraafplaats met heel wat goed bewaarde mummies en ook nog een pottenbakkerij en een atelier waar ze goud ontginnen uit de plaatselijke mineralen. Het was allemaal heel interessant en de moeite.

Woensdagochtend moesten we er al om 4u30n uit, want we zouden gaan `sandboarden´ op de hoogste zandduin ter wereld: de cerro blanco (2078m). We werden vergezeld door Elvis, onze gids en Israël een Boliviaan, beiden ongeveer even oud als wij en bangelijke gasten. Het was een drie uur lange klim naar de top en de uitzichten en de zonsopgang waren schitterend! Eens de top bereikt childen en zeverden we wat en dan was het de beurt om ons primitief (zeg maar: houten plank met velcro stickers) sandboard aan te trekken. In het begin was het wat wennen, maar we hadden het snel onder de knie en we surften door het zand naar beneden. Tegen de middag waren we terug in Nazca en was het wachten op onze nachtbus. We gingen wel nog wat drinken met den Elvis en den Israël. Met een heel luxuese bus vertrokken we dan naar Arequipa in het zuiden van Peru en we arriveerden er tegen 9u. We verkenden deze mooie stad een beetje en brachten ook een bezoek aan een museum waar zich verschillende goed bewaarde ijsmummies bevinden. De bekendste is deze van `Juanita` die in 1995 op de Ampato vulkaan op meer dan 6000m hoogte ontdekt werd. Het waren allen nog kinderen die door de Inca´s geofferd werden aan de berggoden.

Van vrijdag tot zondag zouden we een driedaagse tocht maken naar de Colca canyon. We moesten weer vroeg uit bed, want onze gidsen Roberto en John kwamen ons oppikken. In onze groep zaten ook nog 4 meisjes en 3 andere gasten afkomstig uit Engeland, Frankrijk, Amerika en Katrien uit België. Het was een leuke bende en na een 6 uur durende rit naar het beginpunt begonnen we aan de afdaling naar de eerste lodge. We kwamen er aan tegen valavond en genoten van een welverdiende plons in een hotpool. Hierna kregen we nog ons avondeten (versgevangen vis) en kraakten nog een fleske pisco (de Peruviaanse nationale drank). De volgende dag begonnen we weer vroeg te stappen om de hitte van de middagzon te vermijden. Het was vooral klimmen en dan weer afdalen naar de tweede lodge naast de colca rivier. Hier konden we ons weer verfrissen in een zwembad en genoten we van het zonnetje en een goede maaltijd. In de namiddag speelden we nog verschillende voetbalmatchkes op 2300m hoogte tegen wat locals en Fransen van een andere groep, maar tegen ons Belgen was niet veel te beginnen! Tegen 9u gingen we al naar bed, want de volgende morgen zouden we om 3uur al weer beginnen te stappen. Dit maal alleen berg op terug naar het beginpunt. Drie meisjes van onze groep zagen dit niet zitten en lieten hun vervoeren op een muilezel. Om 6 uur bereikten we de top en moesten we onmiddelijk de bus opstappen naar een plek genaamd: Cruz del Condor. Hier zagen we enkele condors overvliegen en het was redelijk spectaculair! Hierna volgde weer een zes uur durende rit naar Arequipa en namen we afscheid van deze leuke groep na een plezante driedaagse!

chan chan

DINSDAG 10 t.e.m. ZATERDAG 14 JULI: VEEL OP DE BUS GEZETEN

Dinsdag stapten we van ´s morgens tot ´s avonds rond in het aangename Cuenca. De uitschieters van die dag waren het Museo Banco Central (met bijhorende incasite) en een zoo. In deze laatste kregen we een rondleiding tussen heel wat typische vissen, amfibieen en reptielen uit Ecuador. Er zaten wat boeiende exemplaren bij zoals een voorhistorische kaaimanvis, witte kikkers en uiteraard de piranhas uit de Amazone.

Woensdag dachten we wat te ontspannen in de thermische baden van Baños alvorens aan een lange busreis te beginnen. Spijtig genoeg zaten de baden vol kinderen van de lagere school en had het water een verdachte geur en kleur. Voor de zekerheid naman we nog een goeie douche voor we om 14u op de bus stapten naar Loja. Om 19u kwamen we daar aan en moesten nog tot 22.30u wachten op onze volgende bus. Die tijd vulden we op door een pint te gaan drinken tijdens de wedstrijd Argentinie-Mexico (3-0) in de halve finales van de Copa America. Nadien was het tijd voor de nachtbus naar Peru, het laatste land van onze trip. Om 3.30u staken we de grens over en 3 uur later arriveerden we in Piura. Toen was het echter nog niet gedaan. Er volgden nog 2 bussen eer we onze eindbestemming Trujillo bereikten om 14u. We zijn dus 24u onderweg geweest en daarvan brahten we 20u door op de bus!

Vrijdag brachten we een bezoek aan de ruines van Chan Chán, de imperiale stad van de Chimu-cultuur. Dit is een pre-incasamenleving die vooral leefde van landbouw en handel. Ze zijn gekend om hun ingenieuze irrigatiesystemen en smeedwerk. In 1471 hebben ze zich onderworpen aan de inca´s, die heel wat technieken van dit volk hebben overgenomen.

Zaterdag brachten we 10u door op de bus naar de hoofdstad Lima.

de Cotopaxi

zonsopgang

met de vlag op 5897 meter

krater van de Cotopaxi

afdalen

bultruggen

Ma 2/7 t.e.m. ma 9/7: De cotopaxi en Puerto Lopez: Bergen en zee

Maandag staken we niet te veel uit, met het oog op de beklimming van de volgende dag. We slenterden wat door de straten in het gezellige Riobamba en gingen ´s avonds pizza eten na een weekje rijst met kip. Dinsdagmorgen werden we om 9u aan het reisbureautje verwacht dat onze trip regelde. We kregen al ons materiaal en niet veel later reden we samen met twee gidsen: Eloi en Ghorran en een Engels meisje met een Toyota landcruiser naar het cotopaxi nationaal park. Na de middag kwamen we hier aan en begon een offroad weg naar 4500m hoogte. Hier stopte de wagen en dan was het nog een klein uurtje stappen met al onze bagage naar de berghut op 4800m. Meteen ook een goede oefening voor wat ons te wachten staat: bijna recht omhoog! Eens aangekomen aan de berghut genoten we van de prachtige omgeving en installeerden we ons op 1 van de vrije bedden. Er hadden namelijk nog heel wat andere toeristen plannen om de top te bereiken. Hierna deden we onze boots aan en stapten naar een stukje gletsjer, waar we wat technieken leerden om op gletsjers en sneeuw te wandelen met stijgijzers en ijspikkel. Dit ging redelijk vlot en toen we weer bij de hut aankwamen, had Eloi een uitgebreide maaltijd voor ons klaargemaakt. Onmiddelijk na het eten kropen we in onze warme slaapzak, want het zou een korte en koude nacht worden. Om middernacht wekte de gids ons, dit was wel niet echt nodige want veel geslapen hadden we niet. Het Engelse meisje ook niet en ze voelde zich te slecht om mee te gaan en daardoor hadden we elk 1 gids. Na een licht ontbijt begonnen we aan de beklimming naar 5897m. Het was een heldere nacht en de maan voorzag ons van voldoende licht. Na een kleine kilometer kwamen we aan bij de sneeuw en deden we onze stijgijzers aan. Vanaf hier was het bijna altijd stijl omhoog. De tocht verliep vlot en last van vermoeidheid of hoogteziekte hadden we niet. Alleen wat van ´bergwindjes´, maar dat hadden onze gidsen ook (zij hadden alleen het geluk vooraan te lopen en wij de pech er juist achter). Tegen 6 uur en bij zonsopgang bereikten we na toch wel een zware inspanning de top! De sfeer was gelaten (zowel tussen de gisden als de andere toeristen die de top bereikten). We namen de klassieke foto´s en zagen in de verte ook nog de Tungurahia vulkaan uitbarsten! De afdaling ging heel wat sneller, maar op het einde voelden we het toch wel goed in onze benen en waren we opgelucht dat we de hut weer bereikten. Om half 10 waren we alweer op weg naar Riobamba en eens in het hotel aangekomen genoten we van een goede siesta!

Donderdag zaten we bijna de hele dag op de bus om vanuit de Andes, de kust van Ecuador te bereiken. We arriveerden in Puerto Lopez, een gezellig vissersdorpje dat heel wat toeristen aantrekt voor zijn ´whale watching´ seizoen in juli en augustus en voor Isla de la Plata (het goedkopere alternatief voor de Galapagos eilanden). Voor vrijdag namen we nog een dagje rust en zaterdag zouden we dan zo´n whale watching tour doen naar het eiland zo´n 24 km voor de kust. Het weer was wel niet fantastisch, maar het werd wel een mooie dagtrip. Onderweg zagen we verschillende bultrug walvissen en enkele sprongen zelfs uit het water (helaas waren we juist altijd te laat voor een foto). De meeste toeristen maakten een wandeling op het eiland, maar wij kozen om te gaan duiken in de wateren rondom het eiland. Het was in elk geval zeer de moeite en ´s avonds gingen we dan ook nog eens de plaatselijke discotheek verkennen. Zondag was het weer iets kalmer en maakten we een wandeling in het Machalilla NP naar 1 van de mooiste stranden in Ecuador. In het droge schrubland zagen we enkele herten en in de verte zelfs een poema (maar 100% zeker zijn we wel niet;). Maandag zaten we weer bijna de hele dag op de bus richting Cuenca. De 3de grootste stad, gelegen in de Andes en met nog heel wat Spaanse koloniale invloed.

schoenen poetsen in een parkje
uitzicht over Quito
eerste pintje in Ecuador
bolleke wol

uitzicht op de Chimborazo

herder

zakglijden op 4500m

sfeerbeeld

optocht in Alouzi

uitzicht vanuit de treinrit naar devil´s nose