Hobbit

Meertje langs Greenstone track

Avondeten maken

Milford Sound

Spiny Seadragon

Duiker achter Black Coral

Zoek de vis...

Watervalleke

Kea op onzen auto

Afscheid van onze tent

Royal albatros

ZATERDAG 21 t.e.m. ZATERDAG 28 APRIL: LAATSTE WEEK NIEUW-ZEELAND

Zaterdag reden we naar Queenstown, waar we ons installeerden op een camping. We hingen er wat rond in het dorp, keken naar een lokale rugbywedstrijd en gingen er 's avonds uit.

Zondag trokken we richtig het prachtige en uitgestrekte Fiordland National Park, waar we ons voorbereidden op onze volgende 3-daagse.

Maandag begonnen we aan de tocht die niet zo zwaar was als de vorige, maar zeker even mooi. We liepen de hele dag door de Greenstone Valley tussen imposante bergen. 's Avonds stopten we in een hut, waar we de hele avond gekaart hebben met 2 australiers, een israeliet en een deen. We leerden ze wippen en dat vonden ze de max.

Dinsdag stapten we door een andere vallei, de Caples. 's Middags bereikten we ne op tijd een hut, want het begon te regenen (de eerste keer in 24 dagen NZ, ongeloofelijk!). We aten er ons gewoonlijke boke met confituur en leenden stiekem een tas koffie en een koekje van enkele jagers die op pad waren. In de namiddag gingen we door de regen naar de volgende hut, waar we (deze keer alleen) de nacht doorbrachten.

Woensdag was de zwaarste dag van de drie. We liepen niet meer door valleien, maar dwars door bossen en over bergen.

Donderdag gingen we Milford Sound bezoeken, een van de mooiste fjorden van Nieuw-Zeeland en Jelle ging er ook duiken. We hadden weer geluk, want het regent er normaal 300 dagen per jaar en die dag juist niet. Door de vele regenval ligt er een laag van 3 tot 10 meter zoet water op het zoute water. Dit creeert speciale omstandigheden, waardoor normale diepwater zeewezens (verschillende vissen, zeedraakjes en zwart koraal) kunnen voorkomen op een diepte van 15 meter. Het waren 2 schitterende duiken in het toch wel koudere water van 13 graden. Na het duiken moesten we over bergen rijden van meer dan 1000 meter. Om decompressieziekte te vermijden moesten we nog enkele uren wachten voor we de fjorden mochten verlaten. De omgeving zelf was ook prachtig. We zagen overal spectaculaire watervallen, sommigen meer dan 700 meter hoog.

Vrijdag bereikten we Dunedin, een schots getinte universiteitstad. We maakten er een wandeling in gezellig herfstweer en 's avonds gingen we de studentenkroegen verkennen.

De volgende ochtend reorganiseerden we onze valies en lieten we ons tentje achter op de camping (het afscheid was niet gemakkelijk). Voor we naar Christchurch (onze laatste bestemming in NZ) reden, brachten we op de Otago Peninsula een bezoek aan de Royal Albatros kolonie en een yellow-eyed pinguin kolonie. Deze laatste kregen we niet te zien, maar de enige albatroskolonie op vaste land wel. Met hun 3 meter vleugelspanwijdte zagen we ze specaculaire vluchten maken.

Idyllisch meertje

Weerspiegeling van Franz Jozef gletsjer

Franz Jozef gletsjer

Mount Cook (hoogste berg van NZ) en Mount Tasman

Moeten we daaruit springen...

Wieeeeeeeeeeee

Gelukte schuiflanding

X treem

View op lake Wanaka vanop Mount Roy

WOENSDAG 18 t.e.m. VRIJDAG 20 APRIL: HET WILDE WESTEN

Woensdag vertrokken we in Greumouth en reden we de westkust af in zuidelijke richting. Onderweg stopten we om verschillende korte wandelingen te maken bij leuke bezienswaardigheden. Zo bezochten we een idyllisch meertje, een goudzoekersdorpje en de Rranz Jozef gletsjer.

Donderdag gingen we voor het ontbijt een kijkje nemen bij de Fox gletsjer. Na het ontbijt werd het echter iets spannender. We hadden een skydive gereserveerd en onze tijd was nu gekomen. Bij aankomst aan de mini-startbaan kregen we een jumpsuit aangetrokken en een korte training. Niet veel later stegen we op in een klein sportvliegtuigje, samen met de piloot en de 2 instructeurs waar we aan vastingen. Een van die 2 foute kerels was al verschillende keren gaan basejumpen in Belgie. Het weer was perfect en we hadden een prachtig uitzicht over de oceaan en de Zuidelijke Alpen (bergen, meren, rivieren, gletsjers,...). We vlogen ook rakelings langs de Mount Tasman en de Mount Cook (de hoogste van Nieuw-Zeeland). Na 20 minuten bevonden we ons op 12000 voet en was het tijd om het vliegtuig te verlaten. Deurtje open, buiten gaan hangen in startpositie en hopla... Na een tuimeling vielen we 45 seconden redelijk hard naar beneden, echt kicken! Daarna ging de parachutte open en plots werd alles rustig en stil. Terwijl we nog enkele minuten gleden, genoten we verder van het landschap en de ervaring. Eens op de grond wilden we direct terug omhoog... Na dit avontuur zetten we onze tocht verder. We reden door het megagrote Mount Aspiring National Park naar Wanaka.

Daar beklommen we vrijdag de Mount Roy (een dikke 1500 meter) en gingen we apres-skieen in Wanaka.

WO 11/4 t.e.m. DI 17/4 Ferry, stevig stapke zetten en Sperm Whales spotten

Woensdag zat ons weekje op het noord-eiland er al op en namen we de ferry in Wellington richting het zuid-eiland. De tocht duurde bijna 4 uur en vooral het laatste uurtje werden we verwend op de schoonheid van de Queen Charlotte Sound. Het was al bijna donker toen we in Picton aanmeerden. We gingen onmiddelijk naar de verhuurfirma om onze auto af te halen, Maar door een boekingsfout moesten we nog een dagje wachten en brachten we de nacht door in dit havenstadje, waar niet veel te beleven was. De volgende morgen kwamen ze ons onze nieuwe wagen brengen, deze keer een mazda. Hierna deden we inkopen voor een week en zetten we onze tocht verder naar het Abel Tasman nationaal park. De volgende drie dagen zouden we hier gaan `trampen`. Een woord dat ze hier gebruiken voor enkele dagen te gaan wandelen in de natuur.

Vrijdagmorgen vertrokken we stevig gepakt met een tent, slaapmatje, slaapzak en eten en drank voor drie dagen voor een tocht van meer dan 75km. De eerste dag en half zouden we een track langs de kust volgen en daarna zouden we via een lus en via een binnenlandse weg terug bij de parking moeten uitkomen. Het werd een mooie tocht en het weer was prachtig! De weg langs de kust was niet zo zwaar, maar we passeerden wel enkele schitterende stranden en baaien. Op het einde van de eerste dag installeerden we ons tentje op enkele meters van de zee. `s Avonds werd het wel kouder en kwamen enkele zandvliegen ons wat pesten, maar voor de rest sliepen we in een prachtige omgeving. De inland track was wel een heel stuk zwaarder! Eerst moesten we bijna een halve dag klimmen tot we bij een hut aankwamen, waar we de nacht doorbrachten samen met nog nen Brit en een Canadese. We sliepen naast het haardvuur nog eens op een echte matras (dit was alweer bijna een maand geleden). De laaste dag moesten we 11 uur stappen door een dicht woud en waanden we ons verschillende keren in Jurasic park en de Lost World. Het was vooral stappen ( en strompelen) over wortels, stenen en takken (een echte weg was er niet). Een ding was zeker: het was een prachtige tocht en zondag kwamen we tegen 17 u terug bij onze auto. We waren een beetje uitgeput maar vooral blij dat we onze schoenen konden uitdoen en een pintje hadden we natuurlijk ook wel verdiend:-)

Maandag reden we door naar Kaikoura, gelegen aan de oost kust en gekend voor de whale watching. Hier brachten we in de namiddag een bezoekje aan enkele zeehondenkolonies en de rest van de dag childen we wat op de camping. Dinsdagmorgen gingen we dan zelf op whale watching tour. Doordat de zee dicht tegen de kust al dieptes tot 1000m bereikt en door de upwelling van nutrientenrijk water is dit een waar paradijs voor zeedieren en vogels. Tijdens migratieperiodes komen hier verschillende soorten walvissen voorbij en enkele mannelijke sperm whales zitten hier het hele jaar rond. Deze hebben tanden in plaats van baleinen en kunnen wel 18m groot worden. Ze jagen vooral op inktvissen. Op onze tocht was de zee wel wat ruig en vele mensen hebben een zakske gevuld, maar we hadden wel het geluk dat we er 2 konden spotten! Ook zagen we enkele albatrossen en dusky dolfijnen.

ZATERDAG 7 t.e.m. DINSDAG 10 APRIL

Zaterdagvoormiddag bezochten we Wai-O-Tape Thermal Wonderland, weer een zeer actief vulkanisch gebied. Na de middag reden we een stukje door naar Tarungi, waar we weer een ijskoude nacht in ons tentje tegemoet gingen.

Zondagochtend kwamen ze ons daar om 6u oppikken met een busje en brachten ze ons naar de start van de Tongariro Crossing. Dit is een 19km lange dagtocht door een onherbergzaam vulkanisch gebied dat tevens de rol speelde van Mordor in The Lord of the Rings. De weersomstandigheden waren goed en de uitzichten adembenemend. We maakten ook een ommetje van 3u een actieve vulkaan, de Ngauruhoe (Mount Doom) te beklimmen. Dat was geen lachertje. Gelijk 2 hobbits zijn we de supersteile helling opgekoeffeld, maar eens op de top (2287m) waren we het afzien snel vergeten. Tegenover die vulkaan was de rest van de tocht een makkie, dus we hadden al de tijd om van de sprookjesachtige omgeving te genieten.

Maandag reden we de hele dag via het binnenland naar Wellington, waar we ons tentje voor de komende 2 dagen opsloegen in de tuin van een backpacker (jeugdherberg). We deden er onze was en maakten er (na een weekje blikvoer opwarmen) een maaltijd met verse ingredienten.

Dinsdag brachten we een groot stuk van de dag door in het Te Papa National Museum. We kregen er een schat aan informatie over de geschiedenis van Nieuw-Zeeland, haar fauna en flora, het Maori-volk,...

avondmaal koken

tja...

natuurlijke douche

Idi-style

tussen de zwaveldampen in Rotorua

Ma 2/4 t.e.m. vr 6/4: Hop naar Nieuw-Zeeland!

Eerst en vooral bedankt voor al de geen die inzaten met de kokosnoot en ook wel een beetje met mijn hoofd! Gelukkig was het zondag 1 april en deed het niet zo`n pijn:-) Kben vooral content dat de Stekke er ingetrapt is en der zullen nog wel andere slimmeriken zijn;-)

Maandag 2 april, vandaag zou het een dag worden van opruimen, wat chillen in de stad en vooral wachten. Om 21u vertrok onze vlieger vanuit Brisbane naar Sydney. Een dik uurtje later zetten we al weer voet aan land. We namen de bus naar de internationale luchthaven en hier begon het wachten. Onze vlucht naar Auckland was om 7u15. We hadden ergens een plekje gevonden waar we ons goed konden installeren, maar niet veel later kwam de security ons al wegjagen. We moesten samen met nog andere overnachters in een rumoerige zaal gaan zitten. Geslapen hebben we dus niet.

En dan was het zover: het afscheid aan Australie. Ook al was het niet altijd wat we verwachtten, we hebben hier twee schitterende maanden beleefd. De maand en half samen met Kim en Tom was de max en onvergetelijk. Maar bon, we keken wel al hard uit naar Nieuw-Zeeland, na al het goede wat we ervan gehoord hadden.

Tegen de middag en weer twee uurtjes vooruit in de tijd landden we in Auckland, de grootste stad van Nieuw-Zeeland. Na de inspectie van al ons kampeermateriaal konden we op zoek gaan naar een geschikte huurauto. Doordat we ons al wat geinformeerd hadden, was dit niet zo moeilijk. We deden een superdeal en een uurtje later zaten we in onze Toyota corolla al op weg naar Auckland. Een moderne, drukke stad omgeven door water en groene heuvels. Omdat we slechts een weekje hebben voor het Noord-eiland, leek het ons niet de moeite om hier te blijven en reden we in de namiddag al door naar de Coromandel Peninsula, richting natuur. De landschappen waren al meteen prachtig en de groene heuvels deden ons wat aan Schotland denken. `S avonds installeerden we ons op een camping en we hadden niet veel nodig om in slaap te vallen.

Woensdagochtend deden we inkopen voor een week en verkenden de Kauraeranga valley. Hier maakten we een mooie wandeling en volgden de weg van vroegere explorers die hier de wildernis introkken om Kauri bomen te kappen en goud te zoeken. In de namiddag reden we door naar de oostkust van de peninsula en hier hadden we prachtige uitzichten over de mooie baaien en de talloze kleine rotseilandjes. Aan Hot water beach sprongen we in het water en we graafden ons een putje, dat zich vulde met heet water door hydrothermale activiteit. Slapen deden we aan een afgelegen strandje. De volgende morgen gingen we weer op stap en maakten een strandwandeling naar Cathedral cove. We kwamen enkele van de mooiste baaien en stranden tegen die we tot nu toe ooit gezien hadden, het was dus weer de moeite. Omdat de zon weer vollenbak scheen, hebben we er toch wel enkele uurtjes doorgebracht en wat gezwommen en gesnorkeld. In de namiddag reden we door naar het centrale deel van het noorder eiland, daar waar het land van Mordor begint.

De aankomst in Rotorua konden we met onze ogen toe voorspellen, we konden het namelijk ruiken. De geur van zwaveldampen hangt over vele delen van dit stadje, waar nog veel vulkanische activiteit aanwezig is. Dit in de vorm van modderpoelen, warmwaterpoelen, gijzers en het ontsnappen van dampen uit de dunne aardkorst. We maakten een wandeling door zo`n park en zagen enkele van deze fenomenen. Later op de dag bezochten we nog het Rotorua museum en het badhuis. Waar in het begin van de 20ste eeuw vele rijke toeristen zich lieten verwennen.

Hip zijn in Brisbane

Het strand waar we ons regelmatig zijn komen verfrissen

In het Zoo museum

Live optreden in een pub in de Valley

Avondeten maken op den BBQ op de camping

DINSDAG 27/03 t.e.m. ZONDAG 01/04: WERKEN IN BRISBANE

Deze week hebben we wat gewerkt in het Belgium Beer Cafe in Brisbane. We deden er dienst als keukenhulpje onder leiding van een franse chef. Het was heel leuk en gevarieerd werk: afwassen, mosselen kuisen, kroketten en ballekes rollen,... en af en toe een beetje proeven. We hebben ons ook goed geamuseerd met het andere keukenpersoneel.

Buiten onze shiften hingen we wat rond in de stad, lagen we aan het strand en bezochten we enkele musea en pubs.

Zaterdagavond hebben we ons laatste stapje in Australie gezet. Zondagochtend ging de Jelle naast de tent uitslapen omdat die vanaf 8u verandert in een sauna. Plotseling viel er een kokosnoot uit een palmboom naast ons tentje, los op zijn hoofd. Dat was heel hard lachen, maar wel pijnlijk. Het moest niet genaaid worden, maar hij hield er wel een dikke buil en hoofdpijn aan over (hij weet wel niet of dat van de kokosnoot is, of van de avond ervoor).