Zaterdag 19/5 t.e.m. 26/5: Gokken in Vegas, Yosemite NP en alles kwijt in LA.

De dag na ons bezoek aan de Grand Canyon begonnen we te liften richting de zotste stad van het wilde westen: Las Vegas. In het begin ging het wat langzaam, maar dan stopten er ineens 3 combi`s voor ons. Gelukkig was er een vriendelijuke sheriff bij die na het snel controleren van onze zakken, ons afzette aan een betere oprit. We hielpen hem nog met wat vertalingen in het Frans en het Duits van snelheidsovertredingen en we konden weer verder! Na eerst wat kortere liften, hadden we het geluk om met 3 jonge Amerikanen mee te rijden richting Las Vegas. Eens daar aangekomen was het niet gemakkelijk om een geschikte slaapplaats te vinden: het was namelijk weekend en dat betekend dat de prijzen minstens verdrievoudigen. Na lang zoeken belandden we in een veel te dure en vieze motelkamer (een groot deel wonnen we wel terug in het casino van het motel:-)! Las Vegas was helemaal wat we ons al voorstelden: een stad te midden van de woestijn met veel te dure en chieke hotels, veel kitch, veel neon, op elke hoek een casino en een uitgelaten sfeer! We zouden er twee dagen blijven en we verkenden meermaals de `strip` zowel overdag als `s nachts en waagden enkele malen een gokje. We wonnen niet de jackpot, maar we hadden toch wel wat geluk op de slotsen in 1 van de megacasino`s.

Maandag hadden we het er wel gezien en de ondraagelijke hitte deed ons sneller richting Yosemite nationaal park trekken. We hadden een lange tocht voor de boeg (meer dan 1300km) en zouden waarschijnlijk meerdere dagen moeten liften. We geraakten nog redelijkj vlot weg uit Vegas en `s avonds belandden we ergens in een boerendorpje zo`n 600km verder. Een vriendelijke (typisch Amerikaanse) familie nodigde ons uit om bij hun de nacht door te brengen. Het werd een gezellige avond en we hadden vooral genoeg gegeten! De volgende morgen bracht Kelly, de vrouw des huizes, ons wat verder en we passeerden 1 van de grootste windmolenparken in de VS. Deze dag namen we verschillende liften de ene al wat zotter als de andere en we ruilden de woestijn voor wat meer groen. Tegen de avond belandden we in 1 van de ghettobuurten van Frezno (een stad met zo`n 500 000 inwoners en heel wat criminaliteit en drugsgebruik). Het was er echt niet veilig om er `s avonds het motel te verlaten en de hele nacht hoorden we de sirenes van de cops(rustug was het er dus niet). `s Morgens geraakten we met wat moeite op de juiste oprit naar Yosemite NP en en vriendelijk meisje nam ons de laatste 80km helemaal mee naar de ingang van het park.

Yosemite is 1 van de oudste parken van de VS en het wordt overheerst door een gletsjervallei. Het is echt een schitterend park met rivieren, watervallen en een weelderige fauna en flora. De eerste dag bezochten we de Marsipora grove, waar nog zo`n 500 giant sequoia`s staan. Deze bomen junnen meer dan 2000jaar oud worden, 80m hoog worden en een diameter van zo`n 12m bereiken. Het was echt indrukwekkend om naast deze reuzen te staan en onderweg kwamen we ook nog een Lynx tegen. Zwarte beren of poema`s kregen we spijtig genoeg niet te zien. De tweede dag liften we met een Nederland koppel de hele weg mee naar de vallei. Hier maakten we een mooie wandeling naar de top van een waterval. Tegen 17u begonnen we terug te liften richting Merced ( zo`n 150km verder). Eerst reden we mee met een Brussels koppel en dan met een vriendelijke Zuid-Afrikaan (die hier al 20 jaar woont , maar binnen enkele maanden terugkeert naar Zuid Afrika omdat hij de mentaliteit van sommige Amerikanen hier beu is) die ons met zijn busje in Merced afzette. Hier overnachtten we in 1 van de properste motels tot nu toe, maar verder was er niet veel te beleven.

Vrijdag begonnen we dan terug te liften richting Los Angeles. Eens voorbij Frezno, namen we de bus richting de stad (omdat het iets te moeilijk zou zijn om in LA te liften). Hier zat ons liftavontuur er dan ook plotseling op! In totaal hebben we meer dan 3300km afgelegd en zijn we overal zonder al te veel problemen en wachten geraakt. Het was niet altijd even gemakkelijk omdat de Amerikaanse mentaliteit heel wat anders is dan de Europese. Ze zijn heel achterdochtig en de vele marginalen en de horrorfilm de Hitcher hebben er voor gezorgd dat er niet echt meer gelift wordt. Een vermelding dat we van Belgie waren onder de plaatsnaam deed echter wonderen en we hebben heel wat interessante en leuke mensen ontmoet!

Tegen 19u kwamen we aan in LA en trokken terug naar de backpacker waar we de eerste avond aangekomen waren. Hier deden we een vreselijke ontdekking... de locker waar we al ons zwaar materiaal en materiaal dat we niet echt nodig hadden, hadden achtergelaten was opengebroken en alles was gestolen. Schoenen, kledij, rugzakken, muskietennetten, alle medicatie, cd`s, duikmateriaal,... veel te veel om op te noemen was verdwenen! Zaterdag deden we aangifte bij de politie en gingen erna wat nieuw materiaal kopen. Zondag gingen we dan naar de Universal studio`s, waar we een studiotour deden en ons goed amuseerden op de vele attracties! Maandag moesten we dan weer eens langsgaan bij de politie van Inglewood en het duurde wel even voor het verslag helemaal in orde was! Deze avond zullen we dan het vliegtuig nemen naar Costa Rica!

Eerste kennismaking Amerikaanse duif...

Juist uit LA geraakt en op weg richting Grand Canyon

Met den Dave en de Mike in den truck

De Grand Canyon: heel indrukwekkend!!

Californische Condor

De Colorado river

DINSDAG 15 t.e.m. VRIJDAG 18 MEI: HITCHHIKING IN THE USA

Dinsdag 15 mei stegen we om 22u op richting LA. Onderweg staken we eerst de internationale tijdgrens over en vervolgens de evenaar. We vlogen niet alleen het verleden in, we gingen ook weer van herfst naar lente. Na 10u vliegen kwamen we aan in LA. Het was er nog steeds dinsdag 15 mei, maar dan 1u 's middags. We installeerden ons in een backpacker in de buurt van de luchthaven. Aangezien het een lange en vermoeiende dag was, hebben we niet veel meer gedaan dan genoten van de "lekkere" amerikaanse fastfood.

Woensdag begon een nieuw avontuur. We hadden besloten om ons deze 2 weekjes in de US al liftend te verplaatsen. We lieten het grootste deel van onze bagage achter in de backpacker, maakten een bordje met onze bestemming, gingen op straat staan en staken onze duim uit. Niet veel later werd Jelle door een duif gezegend in zijn hals, dus het beloofde echt wel een avontuur te worden. Die dag ging het echter niet zo vlot. Veel stappen en wachten, maar 's avonds bereikten we (na 5 liftjes) eindelijk de buitenwijken van de enorme stad.

Donderdag verliep helemaal anders. We bevonden ons vlakbij de highway en werden spoedig opgepikt door Carlos, en man die leefde met en voor Jezus. We reden een dik uur met hem mee en op het einde hebben we samen met hem gebeden, ter vergeving van onze zonden. Toen we uitstapten ging Carlos verder bidden opdat we spoedig een nieuwe lift zouden krijgen. En het Goede geschiedde... Er stopte een megagrote truck voor ons. De chauffeur Dave en zijn maat Mike zagen er ruig uit, maar waren heel vriendelijk. Ze legden ons uit dat er in de US 3 soorten truckers rondrijden: de weird-side, crazy-side en de gay-side. Deze prettig gestoorde mannen rekenden zichzelf tot de crazy-side. We konden de rest van de dag met hun meerijden en maakten het gezellig achteraan in hun cabine (die je kan vergelijken met een kleine duplex). 's Avonds arriveerden we in Williams, een leuk dorpje aan de historische Route 66. We bevonden ons al 800 km van LA en slechts 90 van de Grand Canyon.

Vrijdag konden we met een koppel uit ons hostel meerijden naar de Grand Canyon, een van de merkwaardigste geologische fenomenen ter wereld. In de loop der tijden heeft de Colorado rivier zich een weg gebaand door de uitgestrekte hoogvlakte tussen het zuiden van Utah en het noorden van Arizona. De canyon is 227 mijl lang, op sommige plaatsen meer dan 1800 meter diep en de maximale breedte bedraagt 18 mijl. De prachtige gesteenten vertellen een geschiedenis van maar liefst 2 miljard jaar! We maakten enkele wandelingen langs de indrukwekkende canyon, waar je hier en daar een californische condor kan spotten. 's Avonds liftten we terug naar ons hostel in Williams.

ons priveresort op Nananu-I-Ra

grotduik

duikboot aan Mango Bay

Snakedance!

Pas op!

Ma 7/05/2007 t.e.m. 14/05/2007: Fiji: Paradijs en toch afgeript...

De eerste week in Fiji was echt gevlogen en een tweede week op deze prachtige eilanden zagen we zeker wel zitten. Maandag zaten we nog steeds in de hoofdstad en in de voormiddag bezochten we het nationale Fiji-museum samen met Robbie, een Nieuw Zeelander. We kwamen meer te weten over de cultuur en het leven van deze eilandbewoners, die vroeger ook wel kanibalistische trekjes vertoonden... Ook de integratie van de vele Indiers meer dan een eeuw geleden in hun maatschappij kwam aan bod. In de namiddag namen we een lokale bus richting Rakiraki. De rit duurde wel lang door de slechte staat van de weg, maar de luid spelende party muziek en het schitterende landschap brachten genoeg afleiding! Het was reeds donker toen we een klein bootje namen naar Nananu-i-ra eiland. Hier zouden we de volgende dagen van het paradijselijke leven genieten! We vulden onze dag met wat te snorkelen, te kajakken, in de hangmat te liggen,... Veel anders was er niet echt te doen, ook al omdat we de enige toeristen waren.

Woensdag namen we afscheid van dit mooie, kleine eilandje en zetten we onze tocht verder richting Lautoka (de 2 de grootste stad van Fiji). Hier zouden we een driedaagse trip regelen naar de Yasawa- eilandengroep. Het was wel wat duurder om er te geraken, maar van iedereen hoorden we wel dat het zeker de moeite zou zijn. Bij het rondslenteren in de straten van Lautoka, kwamen we een oude bekende tegen. Elvin een Indier die we de eerste dag al hadden ontmoet. Deze beloofde ons dat hij de trip zou kunnen regelen tegen lokale prijzen. Hij belde wat om alles te organiseren en beloofde ons dat alles in orde zou komen en dat we vrijdag samen met hem de bus zouden nemen (wel vroeg hij een voorschot voor de reservering). `S avonds leerden we nog wat volk kennen en hebben we een stapje gezet in het nachtleven van Lautoka! De dag erna lag de Fiji rum wel wat op onze maag en echt actief waren we dan ook niet. Wel pikten we nog een oldschool filmpje mee in de plaatselijke bioscoop: De Teenage Mutant Ninja Turtles:-)!

Vrijdag moesten we dan om half 7 aan het busstation zijn en wonder boven wonder onze Indische `vriend` was er ook. Hij vergezelde ons op de bustrip die wel 2 uur duurde. Dit verbaasde ons wel wat, want de meeste boten naar de Yasawa`s vertrekken vanuit Nadi (30 min rijden). Na 2 uur stopten we in een dorpje waar hij nog wat telefoontjes zou doen... Blijkbaar was er vanalles verandert en zouden we vanuit Mango Bay een boot nemen. Hij vroeg nog wat dollars voor de trip en zei dat alles nu wel in orde zou zijn. We gaven hem dit, ook al wisten we dat er niets meer van klopte, maar omdat hij ons nog steeds vergezelde konden we niet echt anders... Toen we de bus naar Mango Bay opstapten was `onze vriend` dan ook plotseling verdwenen... en eens daar aangkomen was er natuurlijk geen boot te zien! Het Indisch klootzakske had ons dus serieus in het zak gezet. En zijn naam en telefoonnummer dat hij ons gegeven had, bleek later ook vals te zijn. Maar we hopen hem nog te vinden en dan...

Mango bay was wel een mooie plek en er was ook een resort gevestigd voor jonge backpackers. We besloten hier dus enkele dagen te blijven, want voor de Yasawa`s hadden we geen tijd meer en den Elvin zouden we waarschijnlijk wel niet meer kunnen opsporen. Mango Bay resort had ook wel iets paradijselijks en door de vele jeugd had het ook wel iets weg van een chirokamp. In de dag speelden we slashball (een soort baseball, maar dan met een voetbal en bij de laatste honk moesten we plastiekschuiven en ene advundum opdrinken), poolvolleybal, `schoon`springen,... Zaterdag ging ik dan nog eens duiken om het mooie onderwaterleven van Fiji te bewonderen. `S avonds was er een Fiji dance special . In traditionele klederdracht kwamen enkele locals ons entertainen, maar hun repetoire was blijkbaar niet zo groot want na 20min was het feestje al afgelopen. Na nog een dagje gechild te hebben namen we zondagnmamiddag de bus terug richting Nadi. Hier nemen we dinsdag het vliegtuig naar Californie en we konden nog wel wat tijd gebruiken om enkele zaakjes te regelen (zoals den Elvin opsporen :-).

ZONDAG 29 APRIL t.e.m. ZONDAG 6 MEI: HOP NAAR FIJI

Zondagochtend brachten we onze huurauto binnen in Christchurch. Overdag maakten we een grote wandeling door het de gezellige stad. 's Avonds beleefden we een van de toppertjes van onze reis... Om NZ af te sluiten, gingen we eens goed eten en drinken in het Torenhof, een belgisch restaurant. We aten mosselen en stoofvlees met frieten. We dronken Leffe en Duvel. Heerlijk!!!

Maandag trokken we weer de stad in en bezochten het interessante Canterbury Museum. Daarna was het tijd om ons naar de luchthaven te begeven, waar we om 19u op het vliegtuig stapten naar Auckland.

Na een lange nacht wachten hadden we dinsdagochtend om 8u een vlucht naar de Fiji-eilandengroep. Met haar 333 eilandjes is het de grootste groep van de Pacific. Bij het uitstappen viel er een tropische hitte op ons en in de luchthaven kregen we ee warme welkom door enkele traditionele muziekanten. Tijdens de rit naar ons eerste verblijf realiseerden we dat het weer zover was. Na 3 maanden in het westen werd het weer tijd voor een totaal andere cultuur. Het beloofden 2 leuke weekjes te worden. We zwierden onze zakken af in eem backpacker en gingen direct in de zee spelen. Hoewel we al 2 dagen wakker waren, werd het nog een bewogen avond. Er kwam een groepje optreden in onze backpacker: de Kavaholics. Deze zotte bende bracht traditionele muziek op gitaren en een ukulele. Tussen de liedjes door werd er op rituele wijze Kava gedronken uit een grote houten kom.

Donderdag namen we de bus naar Pacific Harbour. We deden weer een plonske in de zee en werden uitgenodigd door een groep locals om rugby te spelen op het strand. De eigenaars van de backpacker waar we 2 dagen verbleven waren (zoals de meeste Fiji) ongeloofelijk gastvrij. We konden telkens aanschuiven aan tafel en mochten die pas verlaten met een overvolle maag.

Vrijdag zijn we tussen haaien gaan duiken op de enige plaats ter wereld waar je tot 8 soorten haai tegelijk kan zien. We moesten op de bodem gaan staan terwijl ze de haaien lokten met voedsel. Het is niet zo goed dat ze die beesten voeren, maar dankzij het duiktoerisme kunnen ze wel beschermd worden. Zelf zagen we 5 soorten haai en honderden andere prachtige vissen! Soms komt er ook een Tigershark piepen, een redelijk gevaarlijke. Die kregen we (misschien gelukkig voor ons) niet te zien. Na het duiken namen we de bus naar Suva, de hoofdstad van Fiji.

Zaterdag en zondag verkenden we deze leuke havenstad en omgeving.